52/1 หมู่ 6 ซ.เพชรเกษม 108 แยก 9
แขวงหนองค้างพลู เขตหนองแขม
กรุงเทพมหานคร
ประเทศไทย
11 มกราคม 2555
เรียน ท่านเลขาธิการองค์การสหประชาชาติ
ข้าพเจ้า นายบัณฑิต อานียา สัญชาติไทย อายุ 68 ปี ปัจจุบันถูกรัฐบาลไทยดำเนินคดีอาญา ในข้อหาดูหมิ่น หมิ่นประมาท แสดงความอาฆาตมาดร้ายพระมหากษัตริย์ พระราชินี รัชทายาท ซึ่งศาลชั้นต้นของไทยได้มีคำพิพากษาให้จำคุกข้าพเจ้า 4 ปีในความผิดดังกล่าวแต่ให้รอลงอาญาไว้มีกำหนด 3 ปี แต่รัฐบาลไทยได้ยื่นอุทธรณ์ และศาลอุทธรณ์ของไทยได้พิพากษาให้จำคุกข้าพเจ้าเป็นเวลา 2 ปี 8 เดือนโดยไม่รอการลงโทษ
ข้าพเจ้าถูกดำเนินคดีในข้อหาข้างต้น เนื่องจากการเขียนหนังสือแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับการเมืองและการปกครอง และการพูดแสดงความคิดเห็นทางการเมืองในระหว่างการสัมมนาที่จัดโดยรัฐบาลไทย ถ้อยคำแสดงความคิดเห็นในหนังสือของข้าพเจ้าที่ถูกรัฐบาลไทยดำเนินคดี และศาลอุทธรณ์ของไทยพิพากษาจำคุกนั้น อาทิเช่น “ภายในศาลยุติธรรมของทุกประเทศในโลก ควรอย่างยิ่งที่จะมีตราชูเท่านั้นที่ติดไว้เหนือบัลลังก์ศาลเพื่อให้เป็น สัญลักษณ์แห่งความยุติธรรม นอกจากนี้แล้วก็ไม่สมควรที่จะเอารูปอื่นใด หรือรูปบุคคลใดไปติดไว้ในศาลนั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่ควรเป็นอย่างยิ่งที่เอารูปของผู้ปกครองที่มีอำนาจอยู่ เหนือกฎหมายไปติดไว้ในศาลยุติธรรมโดยเด็ดขาด” ศาลไทยเห็นว่า “เป็นการดูหมิ่นพระมหากษัตริย์ เพราะการพิจารณาคดีในศาลยุติธรรมจะต้องทำในพระปรมาภิไธยของพระมหากษัตริย์ และในห้องพิจารณาคดีจะมีพระบรมฉายาลักษณ์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวติด อยู่เหนือบัลลังก์ศาล การที่ข้าพเจ้ากล่าวว่าควรที่จะเอาตราชูมาติดไว้ โดยไม่นำรูปของผู้ปกครองที่มีอำนาจอยู่เหนือกฎหมายไปติดไว้ มีความหมายทำนองว่าไม่ควรนำพระบรมฉายาลักษณ์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ไปติดไว้ ถ้อยคำดังกล่าวแสดงถึงการไม่ถวายความเคารพองค์พระมหากษัตริย์
ข้อความ ที่ข้าพเจ้าแสดงความคิดเห็นอีกตอนหนึ่ง “การลดโทษหรือการอภัยโทษแก่นักโทษ พึงกระทำได้โดยเหตุผลเพียงประการเดียวเท่านั้น คือ นักโทษสำนึกในความผิดของตนและตั้งใจที่จะไม่ทำความผิดซ้ำอีก การลดโทษหรือการอภัยโทษแก่นักโทษเพื่อเป็นการสร้างบารมีแก่ผู้ลดโทษหรือแก่ ผู้อภัยโทษนั้น สมควรสิ้นสุดลงได้แล้ว” ศาลไทยเห็นว่า ข้าพเจ้าเขียนโดยมีความหมายทำนองว่า การลดโทษหรือการอภัยโทษเป็นการสร้างพระบารมี ซึ่งความจริงแล้วพระมหากษัตริย์ใช้พระราชอำนาจในการลดโทษหรือการอภัยโทษ โดยเป็นการพระราชทานพระเมตตา และทรงปฏิบัติตามหลักทศพิธราชธรรม ถ้อยคำดังกล่าวเป็นการดูหมิ่นพระมหากษัตริย์
ข้อความ อีกตอนหนึ่ง “คนบางคน คนบางครอบครัว และคนบางกลุ่ม เป็นผู้ที่มีอำนาจอยู่เหนือกองทัพ เป็นผู้ที่มีอำนาจอยู่เหนือกฎหมาย เป็นผู้ที่มีอำนาจอยู่เหนือคนทั้งประเทศ เป็นผู้ที่มีอำนาจอยู่เหนือฟ้า เป็นผู้ที่มีอำนาจอยู่เหนือสวรรค์ และเป็นผู้ที่มีอำนาจอยู่เหนือพระผู้เป็นเจ้า แต่เราไม่ต้องการให้เขาเหล่านั้นมีอำนาจอยู่เหนือความเป็นธรรม” ศาลไทยเห็นว่า ข้าพเจ้าต้องการสื่อความหมายถึงพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พระราชินี รัชทายาทและพระบรมวงศานุวงศ์ เนื่องจากพระมหากษัตริย์ทรงดำรงพระองค์อยู่ในฐานะจอมทัพไทย ซึ่งมีพระราชอำนาจเหนือกองทัพ ข้าพเจ้าเขียนโดยมีความหมายทำนองว่าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และพระบรมวงศานุวงศ์ทรงมีพระราชอำนาจและพระอำนาจเหนือบุคคลทั้งประเทศ เหนือฟ้า เหนือสวรรค์ และเหนือความเป็นธรรม ควรจะจำกัดขอบเขตมิให้ทรงมีพระราชอำนาจ ซึ่งความเป็นจริงแล้วพระมหากษัตริย์มิได้อยู่เหนือกฎหมาย โดยพระองค์อยู่ภายใต้กฎหมายรัฐธรรมนูญ และเป็นผู้ให้ความเป็นธรรมแก่บุคคลในแผ่นดิน ไม่เคยทำให้ประชาชนได้รับความเดือดร้อน ถ้อยคำดังกล่าวเป็นการดูหมิ่นพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
ข้อความ อีกตอนหนึ่ง “ในระหว่างการยกหมาบางตัว และหมาบางครอบครัวให้มีค่าเท่ากับคน กับการกดคนบางคนและคนบางครอบครัวให้มีค่าเท่ากับหมา(หรือการกดคนทั้งแผ่นดิน ให้มีค่าเท่ากับหมา) อย่างไหนประเสริฐล้ำเลิศมากกว่ากัน เจ้าของหมาด้วยความรักหมาย่อมสามารถยกย่องหมายให้เท่ากับคนได้ หรือในทางกลับกัน การกดคนให้เท่ากับหมา ก็มีความหมายเหมือนกัน แต่ว่าการกดคนให้เท่ากับหมาเป็นสิ่งที่มนุษย์ไม่พึงกระทำ” ศาลไทยเห็นว่า จำเลยต้องการสื่อความหมายถึงพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เพราะทองแดงคือชื่อของสุนัขที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงเลี้ยง และทรงพระราชนิพนธ์เรื่องราวเกี่ยวกับทองแดงไว้ พร้อมทั้งพระราชทานให้จัดทำเสื้อยืดที่มีสัญลักษณ์รูปของทองแดงติดไว้ที่ตัว เสื้อออกจำหน่าย จำเลยเขียนข้อความโดยมีความหมายทำนองว่า คนยังมีความหมายไม่เท่ากับสุนัขของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ซึ่งความจริงแล้ว พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงพระราชนิพนธ์เรื่องทองแดงโดยมีสาระสำคัญว่า สุนัขมีความกตัญญูรู้คุณ แต่มิได้ประสงค์ที่จะเปรียบเทียบระหว่างคนกับสุนัข ถ้อยคำดังกล่าวเป็นการดูหมิ่นพระมหากษัตริย์
ข้อความ อีกตอนหนึ่ง “มีความจริงอันแสนปวดร้าวใจที่ว่า ในประเทศนี้มีบางคน บางครอบครัว และมีคนบางกลุ่ม มีอำนาจสูงสุดอย่างไม่มีอำนาจอื่นเทียบได้ และโดยไม่มีอำนาจอื่นคานไว้ เพราะเหตุนี้คนเหล่านั้นจึงสามารถดำรงตนอยู่เหนือกฎหมาย ดำรงตนอยู่เหนือฟ้า ดำรงตนอยู่เหนือสวรรค์ และดำรงตนอยู่เหนือพระเจ้า แต่กระผมจะพยายามอย่างสุดชีวิตจิตใจที่จะขัดขวางมิให้เขาหรือเครือญาติของ เขาหรือพวกพ้องของเขาดำรงตนอยู่เหนือความเป็นธรรมเป็นอันขาด และประชาชนชาวไทยผู้รักสันติสุข คงไม่ต้องการเป็นใหญ่ในแผ่นดินหรอก แต่ประชาชนมีสิทธิอันชอบธรรมที่จะเรียกร้องให้ผู้เป็นใหญ่มากที่สุดใน แผ่นดิน ที่มีอำนาจอยู่เหนือความเป็นธรรม ได้โปรดมีมหากรุณาธิคุณลดความเป็นใหญ่อย่างล้นฟ้า ล้นแผ่นดินของเขา หรือของครอบครัวของเขา หรือของพวกพ้องของเขา ลงเสียบ้างหน่อยหนึ่งเถิด เพื่อว่าการทำเช่นนั้นจะเป็นการบรรเทาความปวดร้าวใจที่สุมอยู่ในหัวใจของปวง ชนชายไทยทั้งแผ่นดินอย่างมากล้นมาแต่เดิมลงไปได้บ้างสักเล็กน้อยก็ยังดี” ศาลได้เห็นว่า จำเลยเขียนข้อความดังกล่าวโดยมุ่งหมายถึงพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เพราะมีคำว่าผู้เป็นใหญ่มากที่สุดในแผ่นดินและใช้คำราชาศัพท์ว่าได้โปรดมี มหากรุณาธิคุณ จำเลยเขียนข้อความดังกล่าวโดยมีความหมายในทำนองว่าให้พระมหากษัตริย์ลดพระ ราชอำนาจลง โดยเห็นว่าพระมหากษัตริย์ทรงมีพระราชอำนาจเหนือทุกสิ่งทุกอย่าง และมีอำนาจล้นฟ้าล้นแผ่นดิน ไม่มีคุณธรรมและไม่มีความเป็นธรรม แต่ความจริงแล้ว พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงปฏิบัติพระราชภารกิจตามที่รัฐธรรมนูญและตาม ที่กฎหมายบัญญัติไว้ ข้อความดังกล่าวเป็นการลบหลู่ดูหมิ่นพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พระราชินี รัชทายาท และพระบรมวงศานุวงศ์ และเป็นการแสดงความอาฆาตมาดร้าย โดยใช้ข้อความว่าจะพยายามอย่างสุดชีวิตที่จะขัดขวาง
ศาล ไทยได้ให้เหตุผลในการลงโทษข้าพเจ้าตอนหนึ่งว่า “ตามบทบัญญัติรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย ซึ่งเป็นกฎหมายสูงสุด และประมวลกฎหมายอาญาดังกล่าว ย่อมเห็นได้โดยแจ้งชัดว่า พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวนั้น ทรงดำรงอยู่ในฐานะพระประมุขของประเทศ ทรงเป็นที่เคารพสักการะ ผู้ใดจะล่วงละเมิดหรือใช้สิทธิและเสรีภาพให้เป็นปฏิปักษ์ในทางหนึ่งทางใด มิได้ ทั้งรัฐและประชาชนต่างมีหน้าที่ที่ต้องรักษาไว้ซึ่งสถาบันพระมหากษัตริย์ให้ ดำรงคงอยู่คู่ประเทศตลอดไป ไม่เพียงแต่กฎหมาย แม้ในความรู้สึกนึกคิดของประชาชนชาวไทยอันมีต่อสถาบันพระมหากษัตริย์ก็ให้ ความเคารพสักการะและยกย่องเทิดทูนไว้เหนือเกล้าเหนือกระหม่อมตลอดมาตั้งแต่ โบราณกาล การที่จะกล่าววาจาหรือเขียนข้อความจาบจ้วงล่างเกิน เปรียบเทียบ เปรียบเปรย หรือเสียดสี ให้เป็นที่ระคายเคืองต่อเบื้องพระยุคลบาทนั้น หามีบุคคลกล้าบังอาจไม่ กล่าวโดยสรุป ข้าพเจ้าถูกรัฐบาลไทยฟ้องร้องดำเนินคดี และศาลไทยพิพากษาลงโทษจำคุก เนื่องจากรัฐบาลไทยและศาลไทยเห็นว่า การแสดงความคิดเห็นของข้าพเจ้าเป็นการชักชวนให้คนไม่เคารพรักในพระมหา กษัตริย์ไทย พระราชินี รัชทายาท และราชวงศ์ ทั้งนี้รัฐบาลไทยและศาลไทยเห็นว่า การแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับสถาบันกษัตริย์จะต้องเป็นการแสดงความเคารพรัก เท่านั้น โดยสะท้อนให้เห็นจากเหตุผลที่ศาลไทยพิพากษาลงโทษจำคุกข้าพเจ้าดังกล่าวข้าง ต้นว่า “ทั้งรัฐและประชาชนต่างมีหน้าที่ที่ต้องรักษาไว้ซึ่งสถาบันพระมหากษัตริย์ ให้ดำรงคงอยู่คู่ประเทศตลอดไป ไม่เพียงแต่กฎหมาย แม้ในความรู้สึกนึกคิดของประชาชนชาวไทยอันมีต่อสถาบันพระมหากษัตริย์ ก็ให้ความเคารพสักการะและยกย่องเทิดทูนไว้เหนือเกล้าเหนือกระหม่อมตลอดมา ตั้งแต่โบราณกาล การที่จะกล่าววาจาหรือเขียนข้อความจาบจ้วงล่วงเกิน เปรียบเทียบ เปรียบเปรย หรือเสียดสี ให้เป็นที่ระคายเคืองต่อเบื้องพระยุคลบาทนั้น หามีบุคคลกล้าบังอาจไม่” ข้าพเจ้าขอยืนยันว่า ข้อกล่าวหาหมิ่นพระบรมเดชานุภาพฯ เป็นสิ่งที่ขัดต่อสิทธิเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็นโดยบริสุทธิ์ใจของ ประชาชน เป็นการปิดกั้นมิให้ประชาชนไทยแสดงความคิดเห็นทางการเมืองใดๆที่พาดพิงถึง พระมหากษัตริย์และพระบรมวงศานุวงศ์ นอกจากแสดงความเคารพ รัก เทิดทูน เท่านั้น
ข้าพเจ้า เชื่อมั่นว่า สำหรับประเทศที่ปกครองด้วยระบอบประชาธิปไตย ให้ความเคารพต่อสิทธิเสรีภาพและศักดิ์ศรีความเป็นคน ย่อมเห็นพ้องต้องกันว่า ชะตากรรมที่ข้าพเจ้าได้รับและที่กำลังเผชิญอยู่ในขณะนี้ เป็นการละเมิดต่อหลักสิทธิมนุษยชนสากล โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เสรีภาพในการแสดงความคิดเห็น สิ่งที่เกิดขึ้นนับเป็นอาชญากรรมที่รัฐบาลไทยทำต่อประชาชนของตนอย่างแน่นอน
นอกจากข้าพเจ้าแล้ว ยังมีประชาชนและนักเคลื่อนไหวอีกจำนวนหนึ่งที่ถูกกักขังและลงโทษในความผิดเดียวกับข้าพเจ้าด้วย
ข้าพเจ้า ขอร้องเรียนมายังท่านโดยตรง ด้วยความเชื่อมั่นว่า หากท่านทราบถึงข้อเท็จจริงในชะตากรรมของข้าพเจ้าและนักโทษการเมืองอื่นๆใน ประเทศไทยแล้ว การดำเนิกการของท่าน ย่อมส่งผลต่อการปฏิบัติของรัฐบาลไทยและเจ้าหน้าที่ของไทยที่มีต่อนักโทษ การเมือง ท่านสามารถอธิบายและโน้มน้าวให้รัฐบาลไทยยุติการกักขังและทรมานนักโทษ การเมือง เช่นข้าพเจ้าหรือนักโทษการเมืองอื่นๆได้
ข้าพเจ้าเชื่อมั่นว่า ท่านซึ่งเป็นผู้นำของรัฐที่เป็นประชาธิปไตย และเคารพในสิทธิเสรีภาพของมนุษย์ชาติ จะไม่เพิกเฉยต่อสิ่งที่เกิดขึ้นในเมืองไทยดังที่ข้าพเจ้าร้องเรียนต่อท่าน ดังกล่าว ข้าพเจ้าขอวิงวอนให้ท่านได้โปรดดำเนินการโดยด่วนในทุกวิถีทางเท่าที่สามารถ ทำได้เพื่อให้รัฐบาลไทยยุติการกักขังและทรมานนักโทษทางการเมือง และคืนเสรีภาพให้กับผู้คนที่เขากักขังไว้
ข้าพเจ้าเชื่อมั่นว่า ในทุกเวที ในทุกสถานที่ ท่านซึ่งเคารพในสิทธิมนุษย์ชน จะได้โปรดดำเนินตามที่ข้าพเจ้าร้องขอ
(นายบัณฑิต อานียา)
โปรดติดต่อข้าพเจ้าที่(Contact Address)
52/1 หมู่ 6 ซอยเพชรเกษม 108 แยก 9 แขวงหนองค้างพลู
เขตหนองแขม กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย
โทร.083−0619237
หรือ Contact Address of
Prawais Prapanugool 256/193
Soi Watcharapol 3 Junction 1 Khlong Thanon Sub-District Sai Mai District Bangkok 10220 Thailand
---------------
52/1 Group 6, Petchkasem 108, 9th Intesection,
Nong Kang Ploo Sub-District
Nong Kaem District
Bangkok, Thailand
Tel. 083-0619237
January 11, 2012
His Excellency Secretary General Ban Ki Moon,
My name is Mr. Bundith Arniya, a 71 years old Chiness nationality. I had recently been criminally proceeded by the government on the Lèse majesté charge, which the Civil Court sentenced me to a 4-years term on that guilty charge. The court ruled on a 3-years mitigation on my favor. However, the Thai government filed an appeal and the Appeal Court sentenced me to prison for two years and eight months, with no grace period.
I was prosecuted on charges above due to my written comments regarding to politics and administration and speaking of my political opinion during a seminar organized by the Thai government.
The wordings on my personal opinion in my own book, which was prosecuted by the Thai government and the Appeal Court, that sentenced me into prison could be provided as some examples, such as: “within every justice courts in the world, it is appropriate to have the only the scale sign hung over the bench to be the symbol of justice. Aside from this, it is not expedient to have any other forms or photos of any individuals hung in the courttoom. Especially, it is very inappropriate to have the photos of the ruler who has authority above the law hung on the wall in the courtroom.” The Thai Court concluded that “this is to blaspheme His Majesty the King because the trial in the Court of Justice must be performed under His Majesty the King’s signature and the courtroom should have the photos of His Majesty the King hung above the bench. From what I stated that it should be the scale hung above the bench instead of bringing the ruler’s photos who has the authority above the law affixed on the wall, had been interpreted that it was inappropriate to hang His Majesty the King’s photos on the wall. These wordings demonstrated disrespectfulness to His Majesty the King.
Some statements that were excerpted from my personal opinion: “to reduce the sentence or to pardon the prisoner should be made with only one reason. That is the prisoner should acknowledge his/her guilt and show the intention of not to commit this crime again. The practice to reduce the sentence or to pardon the prisoner in order to create more charisma for the person who grants the reduction or to pardon the sentence, should be ended.” The Thai Court concluded that my writings were interpreted as to reduce or pardon the sentence would mean to create more charisma. The fact is that, His Majesty the King exercise his power vested in him to reduce or to pardon by giving his merciful graces and committing based on the ten virtues of the King. These words are considered blasphemy to His Majesty the King.
Another section of the book stated, “ some individuals, some families and some groups have the authorities more powerful than the armed forces. They also possess the powers beyond the laws and every citizen who live in the country. They are the persons who have limitless of power beyond any boundary of heavenly sky and even beyond every almighty gods. However, we do not want to witness these individuals having their powers and authorities beyond the truth and justice.” The Thai Court found that I intended to convey that the statements refer to His Majesty the King, Her Majesty the Queen, the Crown Prince and the Royal Family because His Majesty the King has served as Thailand’s Commander in Chief. He has the power and authority higher than the armed forces. (The Court stated that) my writing seemed to be interpreted as if His Majesty the King and the Royal Family have the powers and authorities above every citizen, beyond the sky, heaven and justice. There should be some boundary limitations for him not to exercise these powers. The fact is that, His Majesty the King is not above the law because he is under the law of constitution and he is the one who provides the justice to every individual on the land. He has never made anyone suffered. These wordings were to blaspheme to His Majesty the King.
Another section has been excerpted from the book, “In order to praise some dogs and some dogs’ families to be as worth as any individual and to suppress some persons or some families to be as worth as same as the dog (or to suppress every citizen on the land to be worth as same as the dog), which one is more heavenly worthwhile? The dog’s owners who have shown their love for the dogs should praise the dogs as worth as any human beings. On the contrary, to suppress the human beings to be as worth as the dogs, should apply for the same meaning. However, to suppress any individuals to be as worth as the dog, should not be practiced by any human beings.” The Thai Court ruled that the defendant would like to convey the interpretation of His Majesty the King because “Thong Dang” (means -> Copper in English) is the name of the dog that His Majesty the King is the owner and he was written the articles regarding Thong Dang. In an addition, he gave the request to manufacture the T-Shirts that had Thong Dang’s emblem on the shirts for distributed sales. The defendant wrote the article in a way that any individual was worth not the same as His Majesty’s dog. The fact was that, His Majesty the King wrote about Thong Dang’s stories with the main theme that the dogs had their own gratitude. However, his Majesty the King did not wish to make a comparison between the human beings and the dogs. These writings from the defendant were blasphemed to the monarchy.
Another excerption, “There is a real heartache that in this country, there are some individuals, some families and some groups of people having the absolute supremacy that no any other authorities should be brought in for comparison and there are no system of any checks and balances. Because of this reason, these groups of people can live themselves above and beyond the rules of laws, living beyond the boundaries of earth or heaven and even almighty gods. However, I would wholeheartedly try my best to definitely obstruct them or their relatives or their friends and allies to live above and beyond justice. The peaceful Thai citizen might not need these people to become the rulers of the land. However, the people have their legitimate rights by requesting the powerful rulers of the land who also have the authorities above and beyond justice, to give their mercifully gracefulness in letting their great mightiness beyond the heaven and earth, including of their families or their friends and allies, having their authorities reduced just a notch. By performing these actions, it is still a little bit better in order to help alleviating the heartaches that have been accumulated inside the hearts and minds over all Thai citizens for a long time.” The Court concluded that the defendant wrote these statements with a direct intention to be interpreted as to His Majesty the King because there were the wordings of the powerful ruler of the land and use the royal wordings of mercifully gracefulness. The defendant wrote these statements which deemed to be interpreted as asking His Majesty the King to reduce his authority because of viewing that His Majesty the King has absolute powers beyond every means and also has limitless of authorities with no virtues and justices. However, the fact is that His Majesty the King has performed his duties according to what the constitution and the laws had assigned. These indicated statements were to disparage His Majesty the King, Her Majesty the Queen, the Crown Prince and the Royal Family and also demonstrated the malicious motive by using the wordings of “wholeheartedly try his best to obstruct them.”
The Thai Court provided the reason in part of my sentencing that “ based on the provisions on the Constitution of the Kingdom of Thailand, which is a supreme law of the land and also from the Criminal code indicated, are obviously demonstrated that His Majesty the King is in the position of a revered monarch and no one should be offensive or exercise any rights or freedoms in an antagonistic way. The state and its citizen have responsibilities to foster the monarchy to instll over there forever. Not only to the rules of law, but also the sentiments of the Thai citizen toward the monarchy will also respectfully worship and highly praise as if they are above their own spirits since an ancient time. To say any words or write any encroaching statements by comparing, implying or satirizing His Majesty, no individuals should dare in doing these actions.
In conclusion, I have been prosecuted by the Thai government to proceed with the charges and the Thai Court had convicted me because the Thai government and the Thai Court agreed that my personal expressions were the action to persuade the disrespectfulness toward the Thai monarchy, the Queen, the Crown Prince and the Dynasty. The Thai Government and the Thai Court had the same views that the expression toward the Monarchy should be demonstrated only the lovely respectful way. This was seen as a reflection from the reason that the Thai Court sentenced me from previously stated, “Both state and its citizens have the duties to foster the monarchy to continuously and permanently stay with the kingdom, not only the laws. Even in the feelings and sentiments of the Thai citizens toward the monarchy should do with respectfully worship and praise above their own spirits since an ancient time. To say or write any statements that would intrude, encroach, compare, imply or satire toward His Majesty’s displeasingness, definitely, should not occur.
I would like to affirm that, the Lèse majesté charge is the law that wholeheartedly violates the rights to freedom of expression. It blocks the Thai citizens not to express any political opinions that refer to the monarchy and members of the Royal family, except only to demonstrate their beloved respectfulness and admiration.
I believe that for a country governed by a democratic system with respects toward the rights and freedoms and honors of being human, will unanimously agree that the predestination that I have received and still now encounter is a violation of international human rights, especially to, the freedom of expression. The event that happened is considered as a crime that the Thai government definitely committed toward its own citizen.
In an addition to myself, there are groups of people and activists that have been sent to prison and convicted with the same charge as mine.
I confidently and directly appeal that if you have learned of my predestination and of other Thai political prisoners’ truthfulness; you actions will result in how the Thai government and their officials should handle their political prisoners. You should be able to illustrate and persuade the Thai government to completely cease the incarcerations and tortures to all political prisoners, such as mine or the others.
I am confident that you are the leader of the democracy state and respect in the freedom rights of humanity. You will not ignore to the events that had happened in Thailand according to what I had previously stated an appeal. I plead you to urgently proceed in every and many possible ways. So, the Thai government will cease the incarcerations and tortures to all political prisoners and return the freedoms to these individuals who are currently detained.
I am confident that in every arena and every place, a person, such like you who pays the respects in human rights will be kindly proceeding on the requests I have faithfully submitted.
Mr. Bundith Arniya
Please contact me at the following address:
52/1 Group 6, Petchkasem 108, 9th Intesection,
Nong Kang Ploo Sub-District
Nong Kaem District
Bangkok, Thailand
Tel. 083-0619237
or Contact Address of Mr. Prawais Prapanugool
256/193 Soi Watcharapol 3 Junction 1
Khlong Thanon Sub-District
Sai Mai District
Bangkok 10220 Thailand
ที่มา thaienews
ข่าวเกี่ยวข้อง
คดี 112 : กรณีบัณฑิต อานียา (จือเซ็ง แซ่โค้ว)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น